"Jerzy"

Wujek Jerzy opróżnia ozdobną szklaneczkę;

Pogardza mineralną, lecz kocha wódeczkę.

Wielka gości gromada przy stole siedziała,

Nagle żona na ziemię tę wódkę wylała! Goście są zaskoczeni, wpadli w konsternację, Ciotka swemu mężowi zepsuła libację! Przebiegły wujek Jurek mądrzejszy od żony,

Chleje wódkę w garażu, wszedłszy z drugiej strony! Czy ratować męża przed zgubnym wpływem picia, Uchybiając zasadom w gościach obycia? Ach, Jerzy! Niszczysz zdrowie, nie doceniasz życia. Szlachetna ciociu! Twoje cenię ideały, Lecz pilnuj męża mocniej, bo na nic się zdały... Stracić Jerzego wujka, byłby ból niemały! ~ Damian Błaszka